Πέρυσι τον βοήθησαν να φτάσει σε μια δύσκολη σωτηρία ο πραγματιστής Τάκης Λεμονής, ο σκόρερ Μήτρογλου, ο Γκαλίτσιος, που του έδωσε στην άμυνα πλήθος λύσεις, ο φιλότιμος Σβέρκος. Φέτος η εκτίμηση όλων ήταν πως για να τα καταφέρει έπρεπε να στηριχθεί στην κλάση του Εστογιανόφ, στον Κουμόρτζι που όφειλε να ξαναβρεί τη φόρμα του, στον Ριέρα, στον Ελευθερόπουλο που έπρεπε να αντικαταστήσει επάξια έναν άλλο περσινό ήρωα, τον σπουδαίο Γιούργκεν Μάχο. Ολοι αυτοί έχουν φύγει από τον Πανιώνιο για διάφορους λόγους.
Πρωτοδικείο
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη ομάδα που να έχει αποδυναμωθεί (στα χαρτιά) τόσο όσο ο Πανιώνιος. Η ΑΕΚ έχασε κάποιους καλούς παίκτες (Σκόκο, Μπλάνκο, Μίτσελ κ.λπ.), όμως δεν έχει χάσει σχεδόν κανέναν από αυτούς στους οποίους πόνταρε για να βγάλει τη χρονιά της -δεν αναφέρομαι σε τραυματίες. Το ίδιο κι ο ΠΑΟ. Έχασε τον Σισέ και τον Ζιλμπέρτο, αλλά έχει όλους τους παίκτες με τους οποίους ξεκίνησε. Ο ΠΑΟΚ άφησε τώρα τον Κοντρέρας και πούλησε τον Βιεϊρίνια, αλλά ξεκίνησε το πρωτάθλημα με ατόφια σχεδόν την περσινή του ομάδα. Μόνο ο Πανιώνιος έχει χάσει παίκτες (και παίκτες σημαντικούς στους οποίους βασιζόταν), ενώ η χρονιά άρχισε και ενώ ήταν ήδη πιο αδύναμος από πέρυσι! Ολα αυτά μάλιστα έγιναν χωρίς να υπάρχει χρηματοδότης, ενώ χρέη μεγάλωσαν και η ΠΑΕ πέρασε μια διοικητική θύελλα, η κατάληξη της οποίας ήταν το Πρωτοδικείο.
Δίνη
Μια άλλη ομάδα με μισά ανάλογα προβλήματα θα είχε διαλυθεί: ο Πανιώνιος στη δίνη της κρίσης απέκλεισε τον ΠΑΟ έπειτα από 120 λεπτά που τον έπαιξε στα ίσια! Με τον Τσότσαλιτς και τον Κβιρκβέλια με τις βαλίτσες στο χέρι, με τον Αμπντουλάγεφ να μη γνωρίζει ακόμα τα ονόματα των συμπαικτών του, με τον Σούλη τον Ομο να χτυπάει το καθοριστικό πέναλτι, με τον Ανδρέα Σάμαρη γεννημένο αρχηγό να καταπίνει τους χαφ του ΠΑΟ και τον Σιδεράκη να πιάνει πέναλτι του Λέτο, ενώ πριν από το ματς λέγονταν ότι μπορεί και να μην παίξει: όλα αυτά δεν είναι ιστορίες ποδοσφαίρου που μόνο στη Νέα Σμύρνη μπορεί να ζήσει κανείς. Αλλού θα ήταν σκηνές από σενάριο.
Στιγμές
Οι ομάδες δεν υπάρχουν για να κερδίζουν τίτλους: ελάχιστες κερδίζουν. Οι ομάδες υπάρχουν για να χτίζουν στιγμές, να σε αναγκάζουν να τις υποστηρίξεις γιατί σε εκπροσωπούν, σε ενθουσιάζουν ή σε θυμώνουν και κυρίως γιατί σου γεμίζουν τη ζωή με συγκίνηση. Ο αποκλεισμός του ΠΑΟ από τον φετινό Πανιώνιο είναι (κυρίως για τους λίγους που βρέθηκαν στο γήπεδο) ένας μεγάλος άθλος ανάλογος με τις κατακτήσεις των κυπέλλων για τις οποίες η Πλατεία υπερηφανεύεται. Είναι ένας άθλος όχι γιατί συνέβη κόντρα στα προγνωστικά (πάντα κόντρα τα είχε ο Πανιώνιος), αλλά κυρίως γιατί ήρθε σε συνθήκες εγκατάλειψης: οι πολλές περιπέτειες του σωματείου και φυσικά οι αποχωρήσεις και η υποχρεωτική λιτότητα έχουν κάνει πολύ κόσμο να το βάλει στα πόδια. Ακόμα και οπαδοί που έχουν δει τα πάντα φέτος λύγισαν.
Κόσμος
Κόσμος
Λένε πως οι ομάδες είναι εν τέλει οι οπαδοί τους και πως όταν το ενδιαφέρον των οπαδών πάψει, οι ομάδες χάνονται. Η περίπτωση του Πανιωνίου αποδεικνύει πως υπάρχουν και ομάδες που μπορεί να μεγαλουργούν ακόμα και τη στιγμή που οι οπαδοί τους -δικαίως ή αδίκως δεν έχει σημασία- παίρνουν αποστάσεις. Μυστηριακά και υπέροχα ο Πανιώνιος πορεύεται φέτος μέσα σε θύελλες σχεδόν μόνος, με μόνη δύναμη πολλές ιστορίες υπερηφάνειας και μια φανέλα που πολλά παιδιά του λαχταρούν να φορέσουν. Είναι μεγαλειώδης η προσπάθεια: η μοναξιά του είναι κρίμα. Ο κόσμος του είναι καιρός να αφήσει τη μουρμούρα και να γυρίσει κοντά του.
Ελπίζω
Ελπίζω
Το βράδυ της Τετάρτης πολλοί πρέπει μετά τους πανηγυρισμούς να έκαναν και λίγη αυτοκριτική. Όταν ο Σιδεράκης έπιασε το πέναλτι του Λέτο και ο Ομο καθάρισε τον ΠΑΟ, ελπίζω να θυμήθηκαν γιατί είναι Πανιώνιοι: η θέση τους στο γήπεδο είναι ένα χρέος αγάπης…