ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΖΟΝ ΧΑΝΤΣΟΝ ΣΤΟ SENTRAGOAL
Βρισκόμαστε στον Αύγουστο του 1990. Εκείνη την εποχή όλες οι εφημερίδες φιλοξενούσαν στις μπασκετικές σελίδες τους την μεγάλη προσπάθεια που ξεκινούσε η εθνική μας ομάδα στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής.
Άλλωστε μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα (1987) και το ασημένιο μετάλλιο δύο χρόνια αργότερα στο Ζάγκρεμπ (1989) θα ήταν παράλογο να μην είχε υψηλούς στόχους το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Ακόμα και στις πολιτικές εφημερίδες οι προετοιμασίες των ποδοσφαιρικών ομάδων και οι μεταγραφές τύπου... Αποστολάκη, Προτάσοφ, Χασάν περνούσαν σε δεύτερη μοίρα. Η Εθνική είχε την τιμητική της! Φανταστείτε λοιπόν την έκταση που έπαιρνε η υπόλοιπη δραστηριότητα στον χώρο του μπάσκετ. Μονόστηλο στην... καλύτερη! Στις 3 Αυγούστου 1990 και ενώ όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον Αργύρη Καμπούρη για το αν θα προλάβει την πρεμιέρα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, το όνομα του... 16χρονου Φραγκίσκου Αλβέρτη είχε την τιμητική του. Ο Παναθηναϊκός ανακοίνωνε την απόκτησή του από τη Γλυφάδα δίνοντας 25 εκατομμύρια δρχ. στην ομάδα, 15 στον παίκτη και άλλα 10 στον... Σελετόπουλο που είχε θυσιαστεί για τον μετέπειτα εμβληματικό αρχηγό των «πρασίνων». Τώρα θα αναρωτιέστε τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον σημερινό μας καλεσμένο.Ακριβώς κάτω από όλες τις ειδήσεις υπήρχε και η... λεγόμενη (στα δημοσιογραφικά στέκια) βούλα: «Φθάνει αύριο (4/8) στην Αθήνα το νέο απόκτημα του Πανιωνίου, ο Αμερικανός Τζον Χάνσον». Όχι. Δεν το γράψαμε λάθος. Απλά έτσι τον είχαν πει τότε, έτσι τον γράφανε!
Ο Τζον Χάντσον λοιπόν ήταν ο εκλεκτός του Βλάντο Τζούροβιτς για τη θέση του Αμερικανού σέντερ στους «κυανέρυθρους» οι οποίοι προσπαθούσαν να φτιάξουν μια ανταγωνιστική ομάδα ενόψει της σεζόν 1990-91. Μπορεί ο 24χρονος (τότε) παίκτης να μην είχε ιδιαίτερες περγαμηνές και να ήταν παγκοσμίως... άγνωστος, ωστόσο ο Σέρβος προπονητής κάτι είχε δει. Για την ακρίβεια ο Χάντσον είχε «βυθιστεί» στο νούμερο 35 του ντραφτ του CBA (!!) αφού δεν κατάφερε ποτέ να πραγματοποιήσει το όνειρο όλων των παικτών και να βρεθεί στο ΝΒΑ. Μάλιστα στο ίδιο ντραφτ του CBA είχαν επιλεγεί και παίκτες όπως ο... Λόουελ Χάμιλτον, ο Τόνι Ντόουσον, ο Τόργκεϊρ Μπριν και ο Κρις Τσάιλντς που έκανε αργότερα καριέρα στους Νικς!
«Όπου και αν πάω εδώ στη Νότια Καρολίνα όλοι με ρωτάνε: 'Σε ποια ομάδα παίζεις;;'»
Μάλιστα ήταν εκείνος που του στέρησε τη δυνατότητα να διεκδικήσει τον τίτλο στο CBA αφού η ομάδα του (Ραπίντ Σίτι) είχε αποκλείσει την παρέα του Χάντσον (Σάντα Μπάρμπαρα Αϊλάντερς) από τους τελικούς.
Βέβαια όταν ήταν 19 ετών βρέθηκε στο κολέγιο «Jacinto Junior» του Τέξας (σ.σ. στο ίδιο κολέγιο αγωνίστηκαν και παίκτες όπως οι Αλτον Λίστερ, Ουόλτερ Μπέρι, Σαμ Κασέλ, Στιβ Φράνσις, Αλεξ Σκέιλς) όπου παρέμεινε για δύο χρόνια. Εκείνη την περίοδο ο προπονητής του Σάουθ Καρολάινα Τζορτζ Φέλτον έψαχνε παίκτες για την ομάδα του πανεπιστημίου και ανάμεσα στους «εκλεκτούς» του ήταν και ο Τζον Χάντσον. Με συνοπτικές διαδικασίες, ο εκρηκτικός φόργουορντ-σέντερ βρέθηκε στην γενέτειρα πατρίδα του όπου ψηφίστηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές (1988, 1989) στην δεύτερη καλύτερη πεντάδα. Οι εμφανίσεις του ήταν εξαιρετικές, αλλά δεν κατάφερε να βρεθεί στο ντραφτ του ΝΒΑ. Όπως διαβάσατε προηγουμένως «υποβαθμίστηκε» στον δεύτερο γύρο του ντραφτ στο CBA και μετά τη χρονιά του στους Σάντα Μπάρπαρα Αϊλάντερς δοκίμασε για μια θέση στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη μέσω των καλοκαιρινών καμπ.
«Μετά το καμπ... κόλλησα στον Πανιώνιο!»
«Όταν μιλάω σε φίλους τους λέω: ‘Αν θέλετε να πάτε στην Ευρώπη, μόνο στην Ελλάδα! Πουθενά αλλού! Θα σας συμπεριφερθούν πολύ ζεστά, με καλοσύνη»
Κάπου εκεί ήρθε στο ζωή του ο Πανιώνιος: «Το καλοκαίρι του '90 ήμουν σε ένα καμπ στη Φιλαδέλφια. Τότε με πήρε τηλέφωνο ο ατζέντης του και είπε ότι έχει ομάδα από την Ελλάδα: `Γιατί όχι;' σκέφτηκα αφού θα είχα την ευκαιρία να δείξω τις δυνατότητές μου, να παίξω καλά και να δοκιμάσω την επόμενη χρονιά να βρεθώ στο ΝΒΑ. Όμως κόλλησα στην Ελλάδα και τον Πανιώνιο. Πραγματικά δεν το περίμενα. Μετά δεν ήθελα να γυρίσω πίσω, μου άρεσε πολύ η ζωή στην Ευρώπη...» λέει στο SentraGoal και στη στήλη «Χρόνια και Ζαμάνια» ο 46χρονος (πια) Τζον Χάντσον, ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις του από τη θητεία του σε Πανιώνιο, Παγκράτι, Σπόρτιγκ και Πειραϊκό!
Ο Χάντσον έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο κοινό το Σαββάτο 22 Σεπτεμβρίου 1990 στο τουρνουά «Ανδρέας Βαρίκας» για τον εορτασμό 100 χρόνων από την ίδρυση της ομάδας. Και... τι εμφάνιση; Απέναντι στην πανίσχυρη Γιουγκοπλάστικα σημείωσε 24 πόντους και οδήγησε τον Πανιώνιο στη νίκη με 87-83! Άπαντες άρχισαν να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση και όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων είχαν κάθε λόγο για να το κάνουν.
Βέβαια τώρα δεν ασχολείται και τόσο πολύ με το μπάσκετ. Όπως μας είπε έχει «γεμάτο» πρόγραμμα με τις νέες του ασχολίες: «Από τη στιγμή που αποσύρθηκα από το μπάσκετ ασχολήθηκα με το real estate. Είμαι μεσίτης στη Νότια Καρολίνα όπου αγοράζω ιδιοκτησίες και εν συνεχεία προσπαθώ να τις πουλήσω αφού πρώτα τις έχω ανακαινίσει. Ουσιαστικά αυτό ξεκίνησα να κάνω αμέσως. Δεν ήθελα να χάσω χρόνο και αφού δεν ασχολήθηκα περαιτέρω με το μπάσκετ διάλεξα ένα διαφορετικό επάγγελμα» εξηγεί ο πάλαι ποτέ εκρηκτικός φόργουορντ και συνεχίζει: «Είμαι και μέλος στην τοπική εκκλησία του Άντερσον όπου διαμένω μαζί με την οικογένειά μου. Και όταν λέω οικογένεια εννοώ τους γονείς αφού δεν έτυχε να παντρευτώ».
«Γνωστοί και φίλοι μου, μου λένε: ‘Γουάου Τζον! Δεν ξέραμε ότι είχες σπάσει ολόκληρη μπασκέτα’ και εγώ τους απαντάω απόλυτα ψύχραιμα: ‘Μα φυσικά! Τι με περάσατε;’»
«Ακόμα και τώρα με ρωτάνε... που παίζω!»
Μπορεί να είχε γεμάτη καριέρα και να βρέθηκε σε πολλά γήπεδα της Ευρώπης και της Αμερικής (Ισραήλ, Γαλλία μέχρι και Πουέρτο Ρίκο!) αλλά σπεύδει να πει ότι «δεν μου έχει λείψει και τόσο πολύ το μπάσκετ. Βέβαια μαζευόμαστε με φίλους μου και παίζουμε κάποιες φορές, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια. Όσο έπαιξα-έπαιξα! (Γέλια). Πάντως αν μου λείπει κάτι από το μπάσκετ αυτό είναι η Ελλάδα. Πραγματικά μου έχετε λείψει πολύ» και τονίζει μεταξύ άλλων:
«Πέρα από αυτό όμως, δεν μπορώ να πω ότι θα ήθελα να παίξω ξανά επαγγελματικά. Αν και είμαι σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν σου κρύβω ότι δεν έχω αλλάξει καθόλου από τότε που ήμουν στην Ελλάδα. Και η πλάκα ξέρεις ποια είναι; Όπου και αν πάω εδώ στη Νότια Καρολίνα όλοι με ρωτάνε: «Σε ποια ομάδα παίζεις;;» και τους απαντάω ότι έπαιξα στην Ελλάδα και αυτό μου αρκεί.
«Ξεχωρίζω με διαφορά τον Αντόνιο Ντέιβις. Ο άνθρωπος ήταν εκπληκτικός! Πάντα με δυσκόλευε και πάντα αντιμετώπιζα μεγάλα προβλήματα κάθε φορά που ήμουν αντίπαλός του»
Ε, εδώ κολλούσε και η ερώτηση: «Είσαι σε τόσο καλή κατάσταση που μπορείς να σπάσεις πάλι το ταμπλό;» Η απάντησή του; «Φέρτε μου ένα για να το σπάσω!! (Γέλια). Αστειεύομαι γιατί δεν ξέρω αν μπορώ να το σπάσω πάλι. Όμως μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι καρφώνω ακόμα και μάλιστα άνετα!!
«Σαν την Ελλάδα... πουθενά!»
Ως είθισται στη στήλη μας, ο Χάντσον άρχισε να ξετυλίγει σιγά-σιγά το κουβάρι των δικών του αναμνήσεων: «Θυμάμαι έντονα την ένταση που υπήρχε στο ελληνικό πρωτάθλημα και τη μεγάλη ανταγωνιστικότητα. Ακόμα και σήμερα μιλάω στους φίλους μου για εκείνα τα χρόνια και πόσο όμορφα ήταν. Και επειδή έχω βρεθεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης για να παίξω μπάσκετ όπως η Γαλλία και το Ισραήλ, όποτε το φέρει η συζήτηση τους λέω: `Αν θέλετε να πάτε στην Ευρώπη, μόνο στην Ελλάδα! Πουθενά αλλού! Θα σας συμπεριφερθούν πολύ ζεστά, με καλοσύνη και θα νιώσετε σαν να είστε στην οικογένειά σας'».
«Από την Ελλάδα ο αγαπημένος μου ήταν ένας και μοναδικός. Ο Φάνης! Εκπληκτικός. Έκανε τα πάντα...»
Όσο για μέσα στις τέσσερις γραμμές; «Δεν πρόκειται να ξεχάσω με τίποτα τους φιλάθλους. Και πάλι αυτό λέω. `Αν θέλετε να δείτε πραγματικούς οπαδούς, πηγαίνετε στην Ελλάδα!' Πραγματικά δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια. Οι φίλαθλοι είναι απίστευτοι. Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν τους αντίκρισα για πρώτη φορά, ενώ ακόμα και τώρα κάθομαι και σκέφτομαι αν ήταν… πραγματικότητα όλο αυτό που έζησα! Παντού σε όλα τα γήπεδα. Αλλά οι αγαπημένοι μου ήταν εκείνοι του Πανιωνίου!! Πραγματικά τους ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράστασή τους και την στήριξη που μου πρόσφεραν εκείνα τα χρόνια»
«Θεέ μου, τι ωραία που ήταν τότε...»
Ανάμεσα στις πολλές αναμνήσεις του ήταν και το Ολ Σταρ Γκέιμ στο ΣΕΦ. Τότε που πέρασε στην ιστορία κάνοντας θρύψαλα το ταμπλό κερδίζοντας τον διαγωνισμό καρφωμάτων: «Φυσικά θυμάμαι έντονα το Ολ Σταρ Γκέιμ που έσπασα το ταμπλό, αλλά πίστεψέ με δεν συγκρίνεται με τίποτα μπροστά σε αυτό που έζησα με τους οπαδούς. Και ξέρεις ποια είναι η πλάκα; Μερικοί φίλοι γράφουν το όνομά μου στο youtube μήπως και με ανακαλύψουν ως παίκτη του μπάσκετ και μόλις βρίσκουν εκείνη τη φάση, έρχονται και μου λένε: `Γουάου Τζον! Δεν ξέραμε ότι είχες σπάσει ολόκληρη μπασκέτα' και εγώ τους απαντάω απόλυτα ψύχραιμα: `Μα φυσικά! Τι με περάσατε;' (Γέλια)! Υπάρχουν στιγμές που κάθομαι και τα σκέφτομαι όλα αυτά και μου φαίνονται σαν να ήταν χθες! Θεέ μου, τι ωραία που ήταν...»
«Η κατάκτηση του κυπέλλου ήταν η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου. Και ξέρεις γιατί ήταν; Ήμασταν το αουτσάιντερ τότε αλλά καταφέραμε να φτάσουμε στο τρόπαιο»
Μεταξύ άλλων έφερε στο μυαλό του και ένα ταξίδι στη Ρωσία! Παίζαμε ένα ευρωπαϊκό ματς αλλά εκεί που βρεθήκαμε έπρεπε να πάρουμε μαζί μας δικά μας τρόφιμα επειδή το ξενοδοχείο ήταν στην ουσία πανδοχείο διαμονής. Δεν υπήρχε τίποτα απολύτως. Μόλις μπήκαμε να κάνουμε το check in πάθαμε πλάκα! Δεν πίστευα σε αυτά που έβλεπα. Όταν πήγαμε στο δωμάτιο μαζί με τον Πιτ Μπάλης με τον οποίο ήμασταν μαζί στις αποστολές δεν υπήρχε ούτε μια καρέκλα στο δωμάτιο. Μόνο δύο κρεβάτια... »
«Καλύτεροι Φάνης και Αντόνιο Ντέιβις!»
Συνήθως όλοι οι άνθρωποι όταν βλέπουν πολλά πρόσωπα ξεχνούν τα ονόματα. Έτσι και ο Τζον Χάντσον, ο οποίος ωστόσο κράτησε δύο παίκτες στο μυαλό του: «Επειδή μου άρεσε η καλή παρέα θυμάμαι όλους τους συμπαίκτες μου σε όλες τις ομάδες που έπαιξα. Φατσικά. Όχι με τα ονόματά τους. Μάλιστα με δύο από αυτούς κρατάω επαφή και με τους οποίους ήμασταν μαζί στο Ισραήλ. Βασικά μην φανταστείς ότι τα λέμε συνέχεια, απλά ανταλλάζουμε ευχές στα γενέθλια. Από την Ελλάδα ο αγαπημένος μου ήταν ένας και μοναδικός. Ο Φάνης! Εκπληκτικός. Έκανε τα πάντα...»
«Το καλοκαίρι του ’90 ήμουν σε ένα καμπ στη Φιλαδέλφια. Τότε με πήρε τηλέφωνο ο ατζέντης του και είπε ότι έχει ομάδα από την Ελλάδα: ‘Γιατί όχι;’ σκέφτηκα»
Όσο για τους αντιπάλους του; «Ξεχωρίζω με διαφορά τον Αντόνιο Ντέιβις. Ο άνθρωπος ήταν εκπληκτικός! Πάντα με δυσκόλευε και πάντα αντιμετώπιζα μεγάλα προβλήματα κάθε φορά που ήμουν αντίπαλός του. Από εκεί και πέρα δεν πιστεύω ότι υπήρχε κάποιος άλλος που να δυσκολευόμουν απέναντί του. Είχα καλά νούμερα. Έτσι δεν είναι;»
Η οδηγία του Τζούροβιτς και ο... malacas!
Και κάπου εκεί θυμήθηκε και την... οδηγία του Βλάντο Τζούροβιτς: «Ο κόουτς Βλάντο μου έλεγε τότε: `Τζον μην πασάρεις πολύ. Πάρτο πάνω σου!' Γενικά ήταν πολύ χαβαλετζής! Και μου άρεσε πάρα πολύ. Κάναμε πολλές πλάκες και το γεγονός αυτό είχε δημιουργήσει μια ομάδα, πραγματική οικογένεια» λέει ο Χάντσον και θυμάται ένα περιστατικό με πρωταγωνιστή τον (τότε) προπονητή του Πανιωνίου:
«Από τη στιγμή που αποσύρθηκα από το μπάσκετ ασχολήθηκα με το real estate. Είμαι μεσίτης στη Νότια Καρολίνα»
«Θυμάμαι μια φορά που είχαμε πάει να παίξουμε κάποιο παιχνίδι στην Ευρώπη και είχαμε προσγειωθεί αργά το βράδυ. Η κεντρική λεωφόρος δεν είχε καθόλου φως, ενώ είχε χαλάσει και το ένα φανάρι του πούλμαν. Δεν βλέπαμε τίποτα στο δρόμο ενώ η απόσταση μέχρι το ξενοδοχείο ήταν αρκετά μεγάλη. Ο κόουτς είχε εκνευριστεί και παράλληλα είχε φοβηθεί πάρα πολύ. Μάλιστα θυμάμαι που μου έλεγε: `Where are we going malaca?' (=που πάμε μ....α;) και εγώ άρχισα να γελάω δυνατά: `Why are you laughing malaca? Where's the funny?' (=γιατί γελάς μ....α; Που είναι το αστείο;) Φαντάζεσαι τι επικράτησε... (Γέλια)»
«Καλύτερη στιγμή η κατάκτηση του κυπέλλου»
Στον τελικό του 1991 ο ΠΑΟΚ ήταν το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του κυπέλλου, αλλά ο Πανιώνιος πήγε κόντρα στα προγνωστικά και επικράτησε με 73-70. Ο Χάντσον μπορεί να κινήθηκε στα ρηχά με 12 πόντους, αλλά οι Φάνης Χριστοδούλου (21π.) και Γιώργος Γάσπαρης (20π.) είχαν φροντίσει για «την καλύτερη στιγμή της καριέρας μου. Και ξέρεις γιατί ήταν; Ήμασταν το αουτσάιντερ τότε αλλά καταφέραμε να φτάσουμε στο τρόπαιο. Ήταν εκπληκτικό! Είχαμε την ευκαιρία μας και στο τέλος κερδίσαμε» θυμάται ο.... μεσίτης Χάντσον ο οποίος είχε κάτι να πει και για τις υπόλοιπες ομάδες που τίμησε με την παρουσία του:
«Μπορεί στον Πανιώνιο να πέρασα τα καλύτερα χρόνια μου στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες ομάδες που αγωνίστηκα όπως το Παγκράτι, ο Σπόρτιγκ και ο Πειραϊκός πέρασα πολύ καλά. Εδώ που τα λέμε πρέπει να εξαιρέσω το διάστημα που είχα τραυματιστεί. Όταν ήμουν στον Σπόρτιγκ είχα βγάλει τον ώμο μου και το γεγονός αυτό με άφησε έκτός γηπέδων για μεγάλο διάστημα»
Κλείνοντας εξήγησε ότι «θέλω πολύ να έρθω πάλι στην Ελλάδα. Και ποιος δεν θα το ήθελε άλλωστε; Είναι μέσα στα πλάνα μου, αλλά ακόμα δεν μπορώ να πω κάτι. Άλλωστε έχω και μια δουλειά εδώ στη Νότια Καρολίνα που απαιτεί πολύ χρόνο» και έστειλε τα δικά του χαιρετίσματα: «Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους Έλληνες και να τους στείλω τους καλύτερους χαιρετισμούς μου. Ελπίζω και εύχομαι να τα πούμε από κοντά κάποια στιγμή στο μέλλον γιατί όπως είπα και νωρίτερα αγαπάω πολύ τη χώρα σας.
Όταν ο Χάντσον έσπασε το ταμπλό στο ΣΕΦ!
Από sentragoal.gr